Myst 01 Księga Atrusa Miller Rand, Wingrove David

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ujrzawszy to, co Catherine stworzyła przez przypadek lub celowo w dwóch wiekach, Atrus pojął, że Gehn mógłzrealizować swoje marzenie o wskrzeszeniu kultury D ni czy choćby jej namiastki.Ojciec mógł stworzyć nieprzeliczone niewolnicze światy, ustanowić siebie ich panemi podporządkować sobie miliony ludzi.Istniało tylko jedno wyjście: zwabić Gehna do piątego wieku, a następniezniszczyć wszystkie książki łączące, za pomocą których mógłby się stamtądwydostać.Z planem tym wiązało się jednak ryzyko, że Atrus sam zostanie tamuwięziony.Teraz, gdy Catherine stworzyła dla nich schronienie na wyspie Myst, myślo klęsce wydała mu się nie do zniesienia.Oczywiście będą musieli napisać też inny, oddzielny wiek, prosty, niezamieszkany świat, do którego będą mogli dotrzeć z Myst, obfitujący w niezbędneowoce i zioła, ponieważ w jej wieku o dziwo brakowało takich rzeczy.212Myśląc o tym, co przeczytał w najnowszej książce Catherine, zaczął sięzastanawiać, czy naprawdę ją napisała, czy też, podobnie jak Gehn, przepisałafragmenty z innych książek.Ten wiek tak samo bardzo różnił się od pierwszegoświata Catherine&A może nieuczciwie ją posądzał? W końcu przecież się uczyła&Potrząsnął głową, próbując się skoncentrować na pracy.Nadrzędnym celem było ustabilizowanie wyspy.Następnie musiał odkryćmiejsce, w którym Gehn przechowywał swoją książkę łączącą, ponieważ wprzeciwnym razie nie zdoła go uwięzić.Będzie musiał się tam udać i poszukać,sprawdzić wszystkie możliwe miejsca.Najprawdopodobniejszą skrytką była grota na tyłach świątyni.Teraz jednak musiał się zająć innymi sprawami.Atrus ziewnął i wyjął notes zpiątego wieku.Otworzył dziennik na stronie ze zmianami, które miał nanieść doksięgi piątego wieku, i zaczął pisać.Atrusie! Atrusie!Obudził się, nie wiedząc, co się dzieje.Catherine stała przy łóżku, potrząsałanim i raz po raz krzyczała jego imię.- Atrusie, obudz się! Musisz mnie wysłuchać!Usiadł, zaspany, z trudem otwierając oczy.- Co takiego?- Chodzi o Gehna& Przyspieszył datę ślubu!- Datę? Senność momentalnie ustąpiła. Na kiedy ją przeniósł?- Zlub ma się odbyć za trzy dni.Mamy trzy dni.Atrus jęknął.To było niemożliwe! Przed naprawieniem piątego wieku musiałprzeprowadzić więcej eksperymentów.Pozostawała też kwestia książki łączącejGehna.Jeżeli nie uda mu się jej zdobyć&- Catherine, czy wiesz, gdzie Gehn przechowuje swoją książkę łączącą?Skinęła głową.- Czy możesz zabrać mnie na Riven i pokazać mi to miejsce?- Co zamierzasz zrobić? spytała po chwili wahania.- Czy mój ojciec spodziewa się zobaczyć cię przed ślubem?Catherine pokręciła głową.213 - To dobrze. Atrus ogarnął wzrokiem zagracone biurko. W takim raziezabierzemy to wszystko na Myst, wszystko oprócz książek dotyczących Myst ipiątego wieku.Chcę, żebyś tam została, Catherine.Chcę, żebyś trzymała się z dalaod D ni i Riven.- Ale będziesz potrzebował pomocy&Atrus spojrzał na nią surowo.- Największą pomocą będzie dla mnie pewność, że jesteś bezpieczna.- Ale co ty zamierzasz zrobić?Wstał, wyszedł zza biurka i delikatnie położył jej dłonie na ramionach.- Czy ufasz mi, Catherine?Uśmiechnęła się i skinęła głową.- Wobec tego czekaj na mnie.Kiedy tylko załatwię sprawę z ojcem, przyłączęsię do ciebie na wyspie Myst.Przez twarz Catherine przemknął przelotny grymas, jak gdyby chciałazaprotestować, potem jednak skinęła głową.- Zwietnie.A teraz wracajmy na Riven.Chciałbym, żebyś mi pokazała, gdziemój ojciec przechowuje swoją książkę łączącą.21422Ostrożnie, tak by ich nie zauważono, weszli na schody świątyni i zagłębili sięw jej ocienionym wnętrzu.Od ostatniego pobytu Atrusa w tym miejscu udekorowanoje wielkimi, złotymi i czerwonymi proporcami.Wszystko było gotowe do ślubu.Mój ojciec i Catherine& nie, do tego nigdy nie dojdzie.Wszedł za Catherine za wielki parawan ze złotego jedwabiu, z sylwetkąGehna wyhaftowaną pośrodku, a potem zeszli wąskimi schodami do groty.Byładokładnie taka, jak sobie wyobrażał.- Przyprowadzał nas tutaj na ceremonię połączenia powiedziała cicho,prawie szeptem. Kazał wybrańcowi wypić coś z jednego z tych złotych kielichów.Napój miał delikatny smak anyżu.Pózniej& cóż, pózniej już nic się nie pamiętało.Jednak niedawno& - Spuściła wzrok. Niedawno mi zaufał.Przyprowadził mnietutaj i pokazał skrytkę na książkę.Atrus patrzyła, jak Catherine przechodzi przez niską grotę, staje na palcach isięga do jednego z otworów, które znaczyły ścianę po lewej.Przez chwilę szperała,aż wreszcie wyjęła cienką skrzynkę zawierającą książkę łączącą Gehna.Atrus podszedł do otworu ze spuszczoną głową, a potem wycofał się,utrwalając w umyśle położenie książki w sposób, jakiego nauczyła go Anna.- Chodz powiedział biorąc Catherine za rękę. Wrócimy do twojej chaty poresztę książek.Pociągnęła go za rękę, zmuszając do tego, żeby się do niej odwrócił.- Atrusie?- Tak?Nachyliła się i pocałowała go w policzek; było to właściwie tylko jednedelikatne muśnięcie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki