Scanlan Patricia Debbie Adams 01 Wybacz i zapomnij

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poczuł, że zaschło mu w ustach.Już od dawna wiedział, że nieuchronnie nadchodzichwila rozliczenia się z przeszłością.Barry głęboko odetchnął. Debbie& Szczerze mówiąc, nigdy nie żałowałem pieniędzy na ciebie i twojeutrzymanie.Jeżeli tylko twoja matka czegokolwiek potrzebowała, wystarczyło, że do mniezadzwoniła zaprotestował słabo, wytrącony z równowagi wybuchem gniewu, skierowanym naniego. Och, na litość boską, tato! Każdy potrafi wypisać czek, to chyba nie takie trudne? Skrzywiła usta.W jej oczach dojrzał wzgardę.Poczuł, że wszystko skręca mu się w środku.Nikt jeszczenigdy nie patrzył na niego z takim wyrzutem, a to, że akurat tą osobą była jego córka, stawało sięnie do zniesienia. Gdzie byłeś, kiedy mama zasypiała, płacząc, a ja musiałam tego słuchać, czująccałkowitą bezsilność, bo przecież nie mogłam nic zrobić, żeby przestała płakać? Gdzie byłeś,kiedy męczyłam się przy odrabianiu zadań z matematyki i potrzebowałam pomocy? Gdzie byłeś,kiedy popsuł się samochód? Albo kiedy na strychu zagniezdziły się myszy i mama musiała tamwejść, żeby zastawić pułapki? Gdzie byłeś, kiedy została napadnięta na ulicy i ukradziono jejtorebkę i wróciła z podbitym okiem, bo próbowała walczyć z ćpunem, który ją zaatakował?Gdzie byłeś we wszystkie Gwiazdki i święta Bożego Narodzenia? Gdzie byłeś, kiedyobchodziłam urodziny? Wszystkim moim koleżankom tatusiowie pomagali w zdmuchiwaniuświeczek.A ja miałam tylko mamę.Czekiem nie da się opłacić tego wszystkiego, tato.Jakzamierzałeś to urządzić? Latać ze Stanów za każdym razem, kiedy nam się coś przytrafiało? Z jej słów przebijała gorycz, oczy ciskały wrogie spojrzenia. Wyjechałem tylko na kilka lat próbował odeprzeć jej atak, wstrząśnięty jegogwałtownością. Tak, zgadza się, a potem wróciłeś i zamieszkałeś z Aimee.Nas odstawiłeś na bocznytor. Ach, Debbie, nie przesadzaj! Wcale cię nie odstawiłem gorąco zaprotestował, czując,że córka jest wobec niego bardzo niesprawiedliwa. Starałem się, jak mogłem, odbudować więzpomiędzy nami, kiedy wróciłem na stałe do Irlandii, ale ty zwyczajnie mi na to nie pozwoliłaś.Robiłaś wszystko, żeby trzymać mnie na dystans; co zrobiłem, zawsze było nie tak.Musiszprzyjąć na siebie odpowiedzialność za swój w tym udział.To nie wynikało jedynie z mojej złejwoli. Na litość boską, tato! Byłam tylko dzieckiem! Zostawiłeś mnie, kiedy miałam zaledwiekilka lat& Odszedłeś z mojego życia.Jednego dnia byłeś moim kochanym tatusiemmieszkającym razem z nami, następnego dnia zniknąłeś i zaczęłam cię widywać tylko kilka razyw tygodniu, a potem wyjechałeś na dobre.Jak myślisz, jak ja się wtedy czułam? Po latachwróciłeś i oczekiwałeś ode mnie, że to wystarczy, żeby wszystko wróciło do normy, żebywszystko było znowu okej.Miałam dwanaście lat, kiedy urodziła się wam Melissa.I jak myślisz,co wtedy czułam? Jak myślisz, co czułam za każdym razem, gdy widziałam was oboje, takbliskich sobie, tak oddanych? Stałeś się dla niej kochającym ojcem, odwróciwszy się zupełnieode mnie& Przecież tak nigdy by się nie stało, gdybyś tylko mi pozwoliła stwierdził szczerze,pochylając się nad stołem, żeby ująć jej dłoń.Przez jedną okropną chwilę miał wrażenie, że chcemu ją wyrwać, ale po krótkim wahaniu zostawiła ją w jego uścisku. Debbie, tak mi przykro, że czułaś się zdradzona i opuszczona.Kiedy rozpada sięmałżeństwo, wszyscy cierpią.Zawsze tak jest. Ale niektórzy cierpią bardziej& wyszeptała, a w jej oczach zakręciły się łzy. Och, Debbie, Debbie, proszę cię, nie płacz! Jest mi naprawdę bardzo, bardzo przykroi bardzo cię przepraszam za wszystkie cierpienia, których doznałyście przeze mnie obie z mamą.Connie wybaczyła mi już dawno temu.Czy i ty mogłabyś chociaż spróbować mi wybaczyć? powiedział błagalnie. Chcę.Ale nie mogę sobie poradzić z goryczą, która tkwi głęboko we mnie.Czuję sięcałkowicie przez nią przytłoczona. Teraz rozpłakała się na dobre, choć starała się ukryć łzy,odwracając twarz. Ta gorycz całkowicie zrujnowała moje dzieciństwo.%7łyłam w ciągłymchaosie emocjonalnym.Wydawało mi się, że to wszystko stało się przeze mnie.Wydawało misię, że to ze mną musiało być coś nie tak, że to musiało być naprawdę coś strasznego, i dlategojuż dłużej nie mogłeś mnie kochać i musiałeś odejść [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki